نوشته شده توسط: مسعود عبدی
غرق شدگی تراژدی دریاها نوشته: الهام امان پور و ژاله رحیمیدانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه ویراستارعلمی :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه غرق شدگی یکی از علل مرگ و میر بچه ها و جوانان است. عوامل زمینه ساز عبارتند از بیماری صرع، عقب ماندگی ذهنی، نداشتن اشنایی کافی با قواعد شناگری، افزایش استفاده از قایق های رو باز و تندرو بخصوص شنا در مناطق حفاظت نشده. هیچگاه فکر نکنید که کسی که زیر آب مانده (حتی برای چند دقیقه) حتما مرده است. بعضی از افراد بعد از حتی نیم ساعت که زیر آب ماندنشان در آب سرد گدشته است زنده مانده اند. این امر به این علت امکان پذیر است که در آب سرد، روند سوخت و ساز بدن کند شده و مغز می تواند با وجود فقدان اکسیژن برای مدت طولانی تری زنده بماند. اقدامات اولیه: در مواجه با فرد غرق شده، باید ابتدا وی را به کمک وسایلی از قبیل حلقه ی نجات، تکبه الوار یا طناب بلند از آب خارج کرد. باید این نکته را در نظر داشت که تنها زمانی فرد می تواند مستقیماً اقدام به نجات مصدوم کند که اولاً دوره آموزشی نجات غریق را گذرانده باشد. چرا که امکان غرق شدن یک ناجی فاقد صلاحیت بسیار زیاد است. وقتی که فرد غرق شده را از زیر آب بیرون می آورید شروع به تنفس دهان به دهان بنمایید و در همین حال سعی کنید که فرد غرق شده را به سمت ساحل یا خشکی ببرید. باید بلافاصله پس از خروج مصدوم بی هوش از آب ابتدا دهان وی را از گل ولای و شن پاک کرد. نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها و معده هدر داد. به وضعیت تنفسی و ضربان قلب دقت شود. در ورتی که مصدوم تنفس و ضربن قلب نداشت به سرعت عملیات احیای قلبی - ریوی - CPR را شروع می کنیم. مجدداً تاکید می شود نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها تلف کرد. چرا که با دادن تنفس مصنوعی قوی و مناسب تمام آب از ریه ها جذب بدن می شود. دراوایل تنفس مصنوعی قدری مشکل است ولی با جذب آب به بدن تنفس دادن راحت می شود. اگر طی عملیات احیاء فرد مصدوم استفراغ کرد فوراً او را به پهلو، وضعیت بهبودی (ریکاوری) برگردانده تا مواد آسپیره شده وارد ریه ها نشود. گاه ممکن است طی تنفس مصنوعی مقداری هوا وارد معده شود که خطر استفراغ دارد در چنین مواردی فرد مصدوم را به شکم خوابانیده و دست های خود را به صورت ضربدر حلقه نماید و اندکی بالا بکشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود. باید توجه داشت این عمل تنها در مواردی که اشکال تنفسی وجود دارد انجام شود. نکته: در فردی که به داخل آبهای کم عمق شیرجه رفته و با سر به زمین برخورد کرده خطر قطع نخاع گردنی و فلج اندامها وجود دارد. در مواجه با چنین مواردی هنگام جا بجایی و عمل احیا، باید بسیار احتیاط نمود و سعی کرد تا کوچکترین حرکتی به سر و گردن وی وارد نشود. همچنین در صورت نیاز به عملیات احیای قلبی ریوی باید از مانور فشار به فک استفاده کرد تا از آسیب به نخاع و ستون فقرات جلوگیری شود. نکته بسیار مهم: کلیه افراد غرق شده پس از نجات و اقدامات اولیه حتی اگر کاملا هوشیار باشند باید به سرعت به بیمارستان منتقل شوند. چرا که آب جذب شده می تواند عوارض خطرناک و کشنده ای برای فرد داشته باشد. اولویت در مراقبت: تعیین اینکه آیا فرد در معرض حطر قابل توجه آسیب زدن به خود یا دیگران است اولویت بالایی دارد. حتی اگر فرد تهدیدی برای خودش یا دیگران نیست، رفتار عجیب و غریب او برای دیگران آزار دهنده و برای خود بیمار باعث شرمساری است؛ هم بدلایل امنیتی و هم حفظ راز بیمار اولویت وضعیت بیمار دجار اختلالات رفتاری باید به سرعت تعیین و در محیط امنی برای درمان بستری شده و تحت نظارت دقیق قرار گیرد. بدلایل امنیتی باید فرد، لباس و متعلقات وی از نظر وجود سلاح، دارو و یا سایر اشیاء که ممکن است خطرناک باشند کنترل شوند. مددجو باید تحت یک بررسی دقیق و کامل قرار بگیرد و سپس اقدامات درمانی مناسب صورت بگیرد. تدابیر درمانی: 1- ایجاد محیط امن برای بیمار حهت جلوگیری از آسیب به خود و دیگران. 2- محیط باید ساکت و آرام باشد. 3- تشنج زدایی از رفتار بالقوه خشن فرد. 4- بستری کردن در بیمارستان در صورت لزوم. 5- تجویز دارو های آرام بخش توسط پزشک در صورت لزوم. http://www.sahand272.blogfa.com/ http://www.rs272.parsiblog.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
